تولد دوباره خاک

سالانه یک درصد مساحت کشور تبدیل به بیابان می شود، این عدد در اصفهان نیم درصد است.
به گزارش خبرگزاری صداو سیما،مرکزاصفهان؛اسم بیابان که می‌آید بیشتر مردم جا‌های بی آب و علف به ذهن‌شان تداعی می‌شود، مکان‌هایی که قابل سکونت نیست.
اما این باور غلط است. اسم بادیه نشینان را کم و بیش شاید شنیده باشید، آن‌ها بیابان نشین اند.
ایران، افزون بر دو و چهار دهم درصد از مجموع کل بیابان‌های جهان را به خود اختصاص داده که در ۲۲ استان از جمله اصفهان پراکنده است.
استان اصفهان با وسعتی افزون بر ۱۰ میلیون و ۷۰۰ هزار هکتار دارای اقلیم خشک و نیمه خشک است.
از این پهنه، سه میلیون و ۲۰۰هزار هکتار معادل ۳۰ درصد استان را مناطق بیابانی وشنزار تشکیل داده که از این میزان یک میلیون و ۵۰۰ هزار هکتار آن کانون بحران است؛ به این معنا که اگر گرد و غبار در این کانون‌ها رخ دهد به طور قطع شاهد خسارت سنگینی به منابع زیستی و اقتصادی خواهیم بود. عمده بیابان های استان اصفهان در  مناطق شمالی و شرقی استان شامل کاشان، آران و بیدگل، نائین، خورو بیابانک، شرق اصفهان، برخوار و اردستان پراکنده است. 

طبق مطالعات انجام شده، این بیابان‌ها مشتمل از ۱۶ کانون بحران فرسایش بادی است که دو کانون در برخوار، سجزی، گاوخونی و دشت انارک شرایط خاص‌تری دارند.      
 طی بررسی های از سال  ۸۱ تا ۹۸، حدود نیم درصد به مساحت بیابان‌های استان (مناطق تحت تاثیر فرمایش بادی) اضافه می‌شود.
(کد خبر: ۳۱۵۳۲۱۳ ـ ۱۱ تير ۱۴۰۰ - ۱۲:۰۷)