محمد هاشم بت‌شکن روز گذشته با انتشار یک متن در کانال تلگرامی خود حاوی پیام تسلیت درباره ابوالقاسم رحیمی انارکی، مهم‌ترین اقدامات آن مرحوم در حوزه تامین مالی مسکن را به شکل خلاصه بیان کرد. ابوالقاسم رحیمی انارکی، مدیرعامل بانک مسکن روز گذشته در اثر ابتلا به ویروس کرونا دار فانی را وداع گفت.

متن به این شرح است: ابوالقاسم در سال ۱۳۴۰ در انارک اصفهان چشم به جهان گشود. او در طول ۳۵ سال خدمت صادقانه خود همواره درصدد کمک به اقشار ضعیف جامعه برای خانه‌دار شدن بود. خوش‌فکری، سلامت، درایت، صداقت و پشتکار از مهم‌ترین ممیزه‌های شخصیتی ایشان بود. او همچون برادری مهربان در طول مدت همکاری به اینجانب کمک کرد تا طرح‌های نوینی را در بانک مسکن پیاده‌سازی کنیم. تامین مالی طرح ملی مسکن مهر، صندوق پس‌انداز، سپرده ممتاز و صندوق یکم درواقع ماحصل تلاش فکری ایشان بود که از این طریق هزاران نفر صاحب خانه شدند. او نشان داد با درایت و سلامت می‌توان به بالاترین مقام سازمانی بانک رسید به شکلی او اولین مدیرعامل بانک مسکن، ارتقا یافته از درون سازمان بانک بود. فراموش نمی‌کنم در سفر حج عمره هنگام احرام و طواف خانه خدا و زیارت حضور رسول اکرم (رص) هر دو دعا کردیم که خداوند عاقبت‌مان را بخیر کند و هم‌اکنون شاهدیم که خداوند دعای او را برآورده کرده است و با عزت، سربلندی و سرافرازی در راه خدمت به آحاد جامعه به لقاء‌الله پیوسته است. خداوند ایشان را رحمت نماید.
یا أَیَّتُهَا النَّفْسُ الْمُطْمَئِنَّة ارْجِعِی إِلى‌ رَبِّکِ راضِیَة مَرْضِیَّة فَادْخُلِی فِی عِبادِی وَ ادْخُلِی جَنَّتِی/  برای فرزندان عزیزش، رامتین و علیرضا و همسر محترمشان صبر مسالت دارم. به این وسیله این مصیبت بزرگ را به همه همکاران محترم بانک مسکن و نظام بانکی تسلیت می‌گوییم.
(شماره روزنامه: ۴۸۷۳ - تاریخ چاپ: ۱۳۹۹/۰۲/۸ - شماره خبر: ۳۶۴۸۳۴۲)

انارک نیوز - فردا سوم فروردین ماه 1399، اگر خطر گسترش و همه گیری ویروس کرونا نبود، همانند سالهای گذشته "جشنارک" (جشن نیلوفری انارک) در درنجیل (دره انجیر) از ساعت 16 تا 18 برگزار می شد.
از پیش از جشن نوروز 99 در بهمن ماه 98 کلیه مقدمات از قبیل تهیه آویشن، شیرینی حاج بادام، قند حبه ای، لیوان سلولزی یک بار مصرف سازگار با طبیعت، مخزن آب، کپسول گاز، رگولاتور فشار قوی، میز و سفره و سماور بزرگ زودجوش تأمین و آماده شده بود.
بیماری مرگبار عفونی که شش ها را درگیر می کند گسترش پیدا کرد و هرگونه گردهمایی را خطرناک نمود پس جشنارک هم به دنبال آن در دهمین سالگرد برگزاریش تعطیل می شود تا سهمی در جلوگیری از گسترش ویروس کووید 19 داشته باشد.
در این هوای دلپذیر بهاری به جز در موارد ضروری از خانه خارج نمی شویم تا همگی با هم و همدلی، سالی پر از امید و آرزو را شروع نماییم و سال آینده جشنارک  را هر چه با شکوهتر با همبستگی با یکدیگر برگزار نماییم.
فردایی بهتر را برای تمامی همشهریان، انارکیها و هموطنان گرامی از درگاه پروردگار یکتا، خداوند جان و خرد خواستاریم.

صنعت هسته‌ای از صفر تا صد (۱)
برنامه هسته‌ای ایران که در سال ۱۳۲۹ آغاز شده بود در سال ۱۳۵۳ با تأسیس سازمان انرژی اتمی ایران و امضای قرارداد ساخت نیروگاه اتمی بوشهر شکل جدی به خود گرفت. 
ایران در سال ۱۳۳۷ (۱۹۵۸)، به عضویت آژانس بین‌المللی انرژی اتمی درآمد و در سال ۱۳۴۷ (۱۹۶۸) پیمان عدم تکثیر سلاح‌های هسته‌ای (ان‌پی‌تی) را امضاء کرد و دو سال بعد آن را در مجلس شورای ملّی به تصویب رساند.
در حاشیه پنجاه و یکمین مجموعه نمایشگاهی تخصصی صنعت هسته‌ای با عنوان "مسیر افتخار" که آخرین دستاوردهای سازمان انرژی اتمی در حوزه‌های مختلف را ارائه کرده بود با برخی از کارشناسان و متخصصان این سازمان به گفت‌وگو نشستیم. گزارش ایسنا از این دستاوردها و بخش‌های مختلف نمایشگاه صنعت هسته‌ای در ادامه آمده است...
پسمانداری صنعت هسته‌ای
در چرخه سوخت هسته‌ای مرحله‌ای که این سوخت استفاده شده و وارد مجتمع سوخت شده و در نهایت نیاز به مدیریت دارد پسمانداری است. پسمانداری صنعت هسته‌ای جایی است که باید پسماند رادیواکتیو حاصل از فعالیت‌های نیروگاه اتمی بوشهر و سایر مناطقی که این پسماند را تولید می‌کنند گرفته شده و مدیریت شود.
این مدیریت در شرکت پسمانداری صنعت هسته ای در مجموعه ای به نام سایت پسماندگاه هسته‌ای انارک اتفاق می‌افتد که این مجتمع شامل یک ترانشه دفن است که در حال حاضر یک پروژه با طراحی مفهومی و در فاز طراحی بوده که قرار است این ترانشه دفن استفاده و اجرا شود. نوع خاک باید به گونه‌ای باشد که مانع مهاجرت مواد پرتوزای درون بشکه‌ها به محیط خاک شود که بهترین نوع برای این کار خاک رس است که یک سبک طبیعی در مقابل حرکت مواد رادیونوکلئید بوده و نفوذناپذیری فوق العاده‌ای در برابر مهاجرت این مواد از خود نشان می‌دهد.
اقدامات انجام شده در این ترانشه و استفاده از لایه‌های مختلف خاک و سنگ برای این بوده که از نفوذ آب ناشی از بارش‌های جوی و فرآیند انحلال در اثر گذشت زمان جلوگیری شود.  این یک پروژه ۷۰۰ ساله است که تمام موارد در طول مدت زمان و قرن‌ها دیده شده است که البته با استفاده از یک سری چاهک تحقیقاتی اتفاقات محیط داخل ترانشه پایش و مانیتورینگ می‌شود و اگر نشتی رادیونوکلئید به داخل محیط خاک وجود داشته باشد و در ضخامت بشکه ها تغییری ایجاد شود توسط این چاهک ها پایش می‌شود و از این طریق می‌توان در صورت بروز هر اتفاقی چه راهکاری برای بهبود یا اصلاح آن انجام شود. این در حالی است که تمام این تحقیقات به این سمت رفته که رادیونوکلئید داخل این بشکه‎ها هیچ نوع مهاجرتی به محیط خاکی نداشته باشد.
(۲۸ دی ۱۳۹۸ / ۰۸:۵۳ - کد خبر: 98102821099)