"تو" کیستی؟ (3)

انارک نیوز - آدمها بایستی دیر یا زود، روزی این دیار فانی را ترک و به دیار باقی بشتابند. این راهی است که همه از فقیر و غنی، قوی و ضعیف می پیمایند و با هر نفس به مرگ نزدیکتر می شوند. ولی آیا نفس کشیدن همان زندگی کردن است؟
خیلی ها عقیده دارند آدم وقتی مرده است که جان به جان آفرین تسلیم می کند. برخی می گویند آدم هنوز مرده حساب نمی شود تا در گور آرام گیرد. عده کمی هم می گویند تا از کسی به خوبی یاد می کنند، او هنوز زنده است. پس اگر کسی حتی نفس می کشد ولی گرفتاری برای دیگران می سازد دیگر زنده نیست.

اما آدم کیست؟ هر کس که قیافه اش شبیه دیگران است، نفس می کشد، سرش را پایین می اندازد و آزارش به دیگران نمی رسد و خوب است، هر کس که پولش از پارو بالا می رود، کسی که می اندیشد، منطق دارد، دیگران را می گریاند، می خنداند، می گرید، رنج می کشد، تحصیلکرده است، دکتر، مهندس، آموزگار یا پیشه ور است، حق دیگران را پایمال نمی کند، نقاب نمی زند، می آموزد و می آموزاند و یا ....
آدم کسی است که به دنبال دانستن و آگاه کردن دیگران است، درد دیگران را درک و آنرا درد خود می داند. تلاش می کند رنج دیگران را کاهش و خنده برلبان آنان بنشاند. جامعه خود را دلپذیر و روز به روز بهتر می نماید. باری بر دوش دیگران نیست و باری از دوش دیگران بر می دارد یا سبک می کند. خلاصه این که وقتی نیست نبودنش حس می شود و جایش خالی می ماند!

تو کز محنت دیگران بی غمی، نشاید که نامت نهند آدمی.