انارک نیوز - هرچند می دانست آنان می دانند اما با این حال این دست و آن دست کرد و بالاخره سرش را بلند کرد و گفت این چند روز بین تعطیلی تمام شد و فردا صبح می رویم. اشک در چشمانش حلقه زد. فرزندش، همسرش و نوه هایش را در آغوش کشید و بوسید. بوسه خداحافظی.
صبحانه و سفره را آماده کرده بود، چای تازه دم در فلاسک آنها ریخته و سبد را با میوه و چند تخم مرغ و نان گرم و غذایی سبک و کمی سبزی خوردن کناری گذاشته بود. روی تاقچه، سینی آینه و قرآن با چند اسکناس برای صدقه و لیوانی از آب و گلی در آن خودنمایی می کرد.
پدر آنها را از زیر سینی رد کرد و پشت سرشان آب پاشید.
همگی قبل از خروج از خانه با مادرشان که می دانستند در کنجی کز کرده است خداحافظی کرده بودند. می دانستند خودش را از آنها قایم می کند. آخر او تاب خداخافظی با عزیزانش را نداشت. در چشمانشان اشک حلقه زده بود و با چشمانی باز و گشاده به آسمان می نگریستند.
روز عرفه و بزرگداشت درگدشتگان انارک
انارک نیوز - از رسوم بسیار زیبا و تاثیر گذار در انارک روز "عرفه" می باشد.
آخرین روز سال را "عرفه" گویند که از صبح زود، روز بزرگداشت درگدشتگان همان سال می باشد.
از صبح زود تا حدود ظهر مردم گروه گروه به منزل آنانی که امسال از بین ما رفتند و عزیزانشان را داغدار کردند برای "فاتحه خوانی" می روند. با این کار هر دو طرف داغدار و شریک غم، خود را در غم و شادی یکدیگر شریک می نمایند و همگی با هم به پیشواز سال نو می روند.
پذیرایی این مراسم با سینی پر از خرمای خشک، انجیر خشک، بادام، نقل و شکلات و احیاناً چای می باشد. برخی نیز ابن مجموعه آجیل را در بسته ای کوچک قرار می دهند و هنگام خروج به مردم می دهند.
یاد و خاطره شان گرامی باد.
گویش انارکی
|
گویش‌های مرکز ایران |
|
| تلفظ: | زبان راجی, زبان ولایتی |
| گویشگاه‌ها: | فلات مرکزی ایران |
| خانواده: | — هندواروپایی زبانهای ایرانی زبان ایرانی غربی زبانهای ایرانی شمالی غربی گویش‌های مرکز ایران |
گویش‌های مرکز ایران به گروهی از گویش‌های ایرانی شاخهٔ شمال غربی گفته می‌شود که از قدیم در برخی از شهرها و روستاهای مرکز ایران (به‌ویژه در استان اصفهان و استان مرکزی) رایج بوده است. بیشتر این گویشها در صد سال اخیر منقرض شده است یا در حال انقراض است و در میان نسل جدید جای خود را به فارسی داده است.
بیشینه مردم اصفهان به این زبان‌ها سخن می گفته‌اند. روند فارسی‌شدن زبان این مناطق در دوران صفوی و با اعلام اصفهان به عنوان پایتخت به بیشترین سرعت خود دست یافت. این روند هم‌چنان ادامه دارد و بسیاری از روستاهای محل سکونت گویشوران زبانهای مرکز ایران که بیشتر در بخش خاوری استان اصفهان قرار دارند امروزه در معرض تغییر زبانی به سوی فارسی هستند. این گروه‌های زبانی بنظر می‌رسد دارای زبانی با اصل مشترک بوده‌اند. در گذشته در بسیاری شهرهای بزرگ ایران این گویشها رواج داشته که امروز جای خود را به فارسی سپرده‌اند. گویش قدیم کرمان و یزد که توسط زرتشتیان و یهودیان این دو شهر حفظ شده گویش قدیم اصفهان که در اشعار برخی شاعران مانند اوحدی اصفهانی نشانه‌هایی از آن بدست آمده توسط کلیمیان این شهر و روستاهای مجاور شهر مانند زاینده رود و گز باقی مانده است.این زبان مرکزی که گاهی زبان راجی نیز نامیده می‌شود در گذشته در شهرهای ری و قم و همدان نیز تکلم می شده است. چنانچه در آثار شمس قیس رازی آمده است که مردم ری و عراق عجم علاقه‌ای به اشعار فارسی ندارند و شعر محلی فهلوی خود را بیشتر می‌پسندند. در بروجرد و خرم آباد نیز این گویشها رواج داشته‌اند که امروزه تنها گروه‌های اقلیت مذهبی این شهر گویش کهن را حفظ کرده‌اند. بر پایه گزارشی که ابن مقفع از وضعیت زبانهای رایج میان ایرانیان آورده، این گویشها در گذشته فهلوی و در زمان قدیمتر پهلوی نامیده می‌شدند.
حس قومی گویشوران زبانهای ایران مرکزی همواره حس وابستگی قومی پارسی و حس تعلق آنها در سطح ملی ایران بوده‌است.
دسته بندی گویش های مرکزی ایران این گویش ها به شش دسته عمده تقسیم می شوند که چهاردسته آنها چهارجهت جغرافیایی و دو دسته نیز بدلیل شباهت به این گویشها با آنها در یک گروه قرار می گیرند:
گویش های شمال غربی: گویش هایی هستند که در غرب جاده قم- اصفهان رایج می باشند. از این دسته می توان به محلاتی, وانشانی و خوانساری اشاره نمود.
گویش های شمال شرقی: عمدتا در محدوده بین کاشان و نطنز رایج می باشند و شمار آنها بسیار زیاد است. از مهمترین آنها می توان به گویش های کلیمیان کاشان, گویش آرانی, قهرودی, جوشقانی, ابیانه ای, فریزندی, یرندی, میمه ای, سویی, کشه ای, طاری, نطنزی, ابوزیدآبادی و بادرودی را می توان نام برد.
گویش های جنوب غربی: گویش های جنوب غربی گویش هایی هستند که در اصفهان و نواحی مجاور آن رواج دارند. از این گویش ها میتوان به کفرونی, گزی, سده ای, ورزنه ای و گویش کلیمیان اصفهان اشاره نمود.
گویش های جنوب شرقی: در این دسته گویش های قدیم یزد و کرمان که اکنون تنها توسط زرتشتیان و کلیمیان این شهر صحبت می شوند و به گویش بهدینی و دری یا گبری نیز شهرت دارند نیز جای دارند. سایر گویش های این دسته شامل گویش نائینی, گویش انارکی, گویش اردستانی و گویش زفره ای می شود.
گویش های کویری: در منطقه ای درشرق ایران میان محل تلاقی دوکویر اصلی قرار دارند و میان خراسان و اصفهان واقع شده اند. این دسته شامل گویش های خوری و فروی و مهرجانی می باشد.
گویش های تفرش: که در ناحیه ای در شرق همدان و جنوب ساوه رواج دارند و شامل گویش وفسی, گویش تفرشی, آشتیانی, کهکی, آمره ای, ویدری و الویری می گردد.
شباهت گویش‌های مرکزی ایران با سیوندی سیوندی زبان مردم سیوند ۷۵ کیلومتری شمال شیراز تنها زبانی در جنوب کشور است که جز زبانهای ایرانی شمال غربی است. سیوندی از نظر صرف و نحو و واژگان بسیار به گویش‌های مرکزی ایران شبیه‌است 
انارک بهشت گمشده
شبکه خبری انارک (نارُسّینَه) / انارک نیوز را نوروز 1393 خورشیدی مهندس حمید رحیم پور انارکی در نبود هرگونه رسانه ای برای آگاه کردن همشهریان، دوستان و دوستداران انارک از اوضاع و احوال انارک و پیرامون راه انداری کرد. باشد که پایگاهی برای هم اندیشی و همدلی بیشتر کلیه یاران پراکنده در اقصی نقاط جهان باشد.اخبار انارک که شهر و بخشی از شهرستان نایین در استان اصفهان از کشور ایران است و مردمش به گویش خود انارک Anarak را نارسینه Narossinah می گویند.
مرام:
■ همیشه بایستی راست گفت و تمامی راست را گفت و هیچ وقت نباید دروغ گفت.
■ پندار نیک، گفتار نیک و کردار نیک!
■ من بشری هستم که از اینجا برخاسته ام، که بیشتر به اینجا و این محیط متعلقم و در ایرانم که در جهانم و از سوئی دیگر ابتدا من یک بشرم که به کل جهان تعلق دارم و با جهان باید زیست کنم، محیط هم باید با جهان زیست کند، با ملت بایستی همنوائی، هم نواختی، هماهنگی و همکاری داشته باشم و بعد در منطقه موثر باشم.
ز گفتار ویران نگردد جهان / بگو آنچه رایت بود در نهان
هر آن کس که با تو نگوید درست / چنان دان که او دشمن جان تست
